saldırı-lar.

Son senem. Bunu düşünmeden edemiyordum, bu yıl son senemdi Hogwarts'ta. Geçen ay 17 yaşına girmiştim yani reşit olmuştum. Bu sabırla beklediğim ama bir o kadar da yabancısı olduğum garip birşeydi. Reşit olmayı deli gibi isterken , birden reşit olunca beynim durmuş bir kaç gün tam olarak olayı kavrayamamıştım. Olayı anlayabilmeme yardımcı olan şey son sınıfların kitap listesini getiren baykuş oldu. Krem rengi üzerine kahverengi kırçıllı tüyleri olan koca sarı gözlü sevimli bir baykuştu bu, o zaman düşündüm, son kez bu baykuş bana geliyordu. Son kez kitaplarımı almak için alışverişe çıkacaktım. Ama beni yeni, heyecan verici bir hayat bekliyordu. Yeni bir hayat, söylemesi bile tüyler ürpertici... Heyecan dolu. Otel odamda , sabahın altısında otururken tek düşündüğüm şeyler bunlardı. Tek düşündüğüm... Ayaklarımı yataktan sarkıttım. Haziranın ortasındaydık, ama hava hala çok sıcak değildi, ya da bana öyle geliyordu. Ya da sabahın altısı olduğu için bu kadar soğuktu hava. Titreyerek kollarımı vücuduma sardım. Beyaz - pembe tenimde ürperti dolaşıyordu sürekli sanki sabah yürüyüşü yapıyordu vücudumda. Bir kaç dakika öyle oturduktan sonra yatağın ince örtüsüne sarıldım ve camın kenarına doğru parmak uçlarımda yürüdüm. Dışarısına bakmaktı amacım, bugün kitaplarımı almam gerekiyordu. Dışarı çıkacaktım ama canım hiç dışarı çıkmak istemiyordu. Bana kalsa tüm günü otel odasında yatarak geçirebilirdim, ama bugün kitapları almalıydım. Dışarısına göz attım, Harika, çok insan yoktu, eh bu saate bakılınca doğal bir hal alıyordu daha , altıyı çeyrek geçiyordu saat. Hızlı ve küçük adımlar atarak parmak uçlarımda banyoya ulaştım. İnce geceliğimi üzerimden atıp hemen hızlı bir duş aldım. Yarım saat sonra yani yedide sokağa çıkmıştım. Saçlarımı kurutmuş ve at kuyruğu yapmıştım saçlarım çok uzundu salınca belime kadar geliyordu. Koyu kızıl alev gibi saçlar. Yolum Knocturn yolundan geçiyordu bu sokaklardan oldum olası korkmuşumdur. Ve o gün korktuğum başıma geldi, ardımdan saldırdılar, belime sarılan kolla çığlık atmam bir oldu " Şııışşt ... güzel kız " dedi hışırtılı ses kulağıma aynı anda ağzımı kapadı.

Gözimi açtığımda başım çatlayacak gibi ağrıyordu.Dün gece çok içmiş ve içirmiştim.Büyük bir istemsizlikle Victorie adında bir bayanla görüşmeye gitmek için kalkmıştım.Tüm gece barda onu eve davet etmem için kur yapmış ve sarhoş olduğum an dayanamayıp kabul etmiştim.Tanrım.Sabahın köründe ıssız sokaklarda yürümeye başladım.Eskiden bana koydukları serseri sıfatı sanırım bana uyuyordu.Yürüyüşümde bile ruhumu temsil eden bir benlik vardı.Kafama göre yürüyordum.Sallana sallana düşünmeden.Elimi bir sigara yakmak için cebime soktum ne şans ki sigaram kalmamıştı.Güne ne kadar iyi başladığımı düşünüp kendi kendime söylenmeye devam ettim.Ağzıma bir sarkı tutturdum.Rüzgarlı bir sabah.Yanımda dünyanın en güzel ve kadını her şeyden önce bana ait.Uyun bir geceden sonra uyanmışım.Üstümde bir mayışıklık.Ne zaman bu şarkıyı söylesem bu hayal hep gözümün önüne gelirdi.Ama bu zamanda aşk yalandan da beter bir şey olmuştu.
Düşüncelere dalmışken bir çığlık sesiyle irkildim.Elim istemsiz olarak asama gitti.Pislik herifin kollarında belki de şu ana kadar gördüğüm en güzel insanlardan biri vardı.Bir kadın değildi.Güzel bembeyaz tenli bir kızdı.İçimden ona sarılmak ve kızılımsı uzun saçlarının kokusunu içime çekmek geldi.Ahh bu düşünceler bile böylesi bir insanı kurtarmak için bir nedendi.Asamı elime aldığım an pislik herife bir avada çaktım.Böyle bir rüyadan fırlamış kıza dokunacak tek pislik ancak ben olabilirdim.Avadayı yiyen herif kızın gözleri önünde bir anda yere düştü.Bunu izlemek hoşuma gitmişti.Umarım kızın da hoşuna gitmiştir diye düşündüm.Ve onu kolundan çok nazikçe tutup kenara çektim.
"Senin gibi genç bir bayanın sabahın köründe buralarda değil sevgilisinin yatağında uyuyor olması lazım." dedim.

Beni sıkı sıkı tutan adam kasılıp demir bir heykel gibi yere düşünce hayret , korku ve sersemlemem iki katına çıktı. "Senin gibi genç bir bayanın sabahın köründe buralarda değil sevgilisinin yatağında uyuyor olması lazım." Kolumdan tutarak beni kenara doğru çekti, ne diyebilirdim . Bilmiyordum. Kim olduğum hakkında bile küçük çaplı bir soruşturma yaptım kendi içimde. Neler olmuştu yarım saat önce otel odamda oturuyordum şimdi ise yanımda ölü bir adam diğer yanımda ise katil kılıklı biri vardı. Ağlamak istiyordum ama ağlayamıyordum. Tek yapabildiğim koca mavi gözlerimi daha da kocaman açmak oldu " Ben... ben " konuşamıyordum ah ne harika...

Çocuğun masum bakışları bana eski günleri anımsatmıştı.Yalandan uzak.Bu iğrenç dünyanın kurallarından iğrenç oyunlardan uzakta köşede kalmış biri gibiydi o.Sanki bu dünyada değildi.Kaç yaşındaydı ? Teni bembeyazdı.Gözleri belki de şu ana kadar gördüğüm en güzel gözlerdi.Masmavi derin ve anlamlı korkmuş bakışları.Sanki dünya buz gibi derin bir okyanustu ve bu mavi gözler beni içine çekiyordu.Daha derine her saniye daha da derine.Aman tanrım.Bu gözler annemin gözlerine benziyordu.Beni suçlar gibi bakıyordu.Bir anda sırtımdan akan buz gibi bir ter hissettim.Kızın benden ürktüğü her halinden belliydi.Biraz geri çekildim.
"Tamam sakin ol.Sadece kendine gelsen iyi olur.Dünya sandığın kadar temiz bir yer değil küçük hanım." dedim azarlar bir ifadeyle.Oysa yapmak istediğim azarlamaktan çok daha farklı bir şekilde onu kollarımın arasına alıp sonsuza kadar dünyadaki bütün iğrençliklerden korumaktı.Derin bir nefes aldım.Sİgara bulmalıydım.

"Tamam sakin ol.Sadece kendine gelsen iyi olur.Dünya sandığın kadar temiz bir yer değil küçük hanım." Kendimi hırsla geriye çektim gözlerimi kısmış ve dudaklarımı büzmüştüm istemsizce. " Ben dünyayı temiz filan sanmıyorum " dedim kendimi üste çıkarmak için kelimelerin üstüne basa basa " ve küçük hanım filan da değilim ben " ah , reşit olmuştum ben ne küçük hanımı, yani birinci sınıfa giden birine böyle hitap edilirdi ancak, bu da ne demek oluyordu küçük hanım... küçük ... küçük. Peki tamam boyum kısa olabilir ama ben 17 yaşında bir reşitim. Üzerimde beyaz bir elbise vardı. Dizlerimin hemen üstünde btiyordu, adamın saldırısına uğrayınca yukarıya çekilmişti onunla oyalanmaya başladım.

Yüzümde oluşan gülümsemeye engel olamamıştım.Ama bu küçümseyen değil tam tersine çok daha gururlandırıcı bir gülüştü.Elimi çok hafif bir şekilde onun rahatsız olmasından korkar gibi omzuna koydum."Yanlış anladın.Ama tamam sakin ol.Gel istersen sana bir kahve falan ısmarlayayım ? " dedim bu aptalça soruyu neden sorduğum hakkında en ufak bir fikrim yoktu.Taş gibi gerçek bir yetişkin olan Victoria'yı iki dakikadan kısa bir sürede silmiştim.Kendime kızarken yere baktığımı fark ettim.Yere ardından kızın kırmızı güzel ayakkabılarına ve beyaz kıvrımlı bacaklarına.Dokun der gibi duran pürüssüz olduğuna emin olduğum belki de daha önce hiç dokunulmamış okşanmamış bu bacaklar içimde garip bir ateş yakmaya yetmişti.Ellerimle başımı sarıp bir süre durdum.Ardından kızdan bir cevap bekler gibi ona baktım.

Bir an duraksadım yani bu teklife ne demem gerekiyordu, büyükannem Mariette canlandı hayalimde ' asla yabancıların söyledikleri şeyleri kabul etme benim küçük Anjelyque'm ' diyordu çatlak meleksi sesiyle. Hey ama bu yaşlı bunağın unuttuğu bir yer vardı bu yabancı beni bir tecavüzden kurtarmıştı , şimdi ne derse yapmaya hazırdım. Demin çıkıştığım için pişman olmuştum şimdi. Saman alevi gibi aniden sinirleniyordum ama aniden de sönüyordu bu sinirim pek kindar değildim. Gözlerimi adama diktim, sarı saçları yeşil mi ela mı olduğunu tam anlamıyla çıkartamadığım gözleri vardı. Suratı , ince uzundu. Kirli sakalı vardı. Derin bir iç çektim. Aslında gitsem iyi olacaktı tek başıma kalmak istemiyordum ve saatte kitapçıların açılması için çok erkendi. " Peki " diye mırıldandım , sonra hafif neşeli bir sesle " Ben Anjelyque " dedim. " Ama herkes bana Anjel der " gülümsedim, beraber yürümeye başladık daha yürüyecektik ki ben takıldım ve yere düştüm.

Kızın teklifi kabul etmesiyle yaklaşık on yıldır hissetmediğim bir duygu olan heyecanın kokusunu almıştım.Ben aptal değilim dedim alt tarafı küçücük bir çocuk.Evet küçücük ve çok güzel.Adını birkaç kere aklımda tekrar etmeye başladım.Angel gibiydi melek evet o gerçek bir melekti.Tam ismimi söylecekken kız takıldı ve yere düştü.Ahh bugün her şey bu kızı buluyor olmalıydı.Tabi bende onu bulan belalardan biriydim.Kızı kolundan tutup ayağa kaldırıyordum ki o an saçları beni kendine çekti.İğrenç bir hareket yaparak kızın pembe el değmemiş dudaklarına dudaklarımı değdirmiştim.İtiraz etmemişti.Bu garipti.Bir süre öpüştük.Ben rezil bir adamdım.Elim yavaşça kızı biraz daha kaldırdı ve kızı kucağıma aldım.Belini saran elim kalçalarına ve beyaz pürüssüz bacaklarına gitti.Ahh inanamıyordum.İlk ilişkiye girdiğimde 14 yaşındaydım ve bu duyguyu o an bile yaşamamıştım.Bu çok farklıydı.Taptaze bir meyveyi belki bir çileği dalından koparıp yer gibiydi.Tarifi imkansız çok farklı bir duyguydu.